Οι κοπέλες, τα χαράματα των
Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή
βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό" (άκραντο, δηλαδή αμίλητο,
γιατί δε βγάζουν λέξη σ' όλη τη διαδρομή). Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με
βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο
σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους.
Λένε:
“"Όπως τρέχει το
νερό σ΄ βρυσούλα μ΄, έτσ΄ να τρέχ΄ και το βιό μ΄".Για να έχουν καλή σοδειά, όταν
φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο,
ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα
ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο.Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο
και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι
αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό.Με το ίδιο νερό ραντίζουν και
τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Τα Θεοφάνεια ή Φώτα ή Επιφάνεια
γιορτάζουμε την βάπτιση του Ιησού Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ή
Βαπτιστή. Ο πρώτος αγιασμός των Θεοφανείων, «η πρωτάγιαση ή φώτιση», γίνεται
την παραμονή της γιορτής στην εκκλησία. Ύστερα ο παπάς παίρνει ένα ένα τα σπίτια
με το Σταυρό στο χέρι και ραντίζει μ' ένα κλωνί βασιλικό όλους τους χώρους του
σπιτιού. Ο μεγάλος αγιασμός γίνεται ανήμερα τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου. Μια
μεγάλη πομπή σχηματίζεται και παίρνει το δρόμο που οδηγεί στη θάλασσα ή σε
κάποιο ποτάμι, μπορεί και σε μια δεξαμενή. Μπροστά τα εξαπτέρυγα, πίσω οι
παπάδες με τα καλά τους άμφια, ύστερα οι αρχές του τόπου και παραπίσω το
πλήθος. Στις πόλεις η πομπή γίνεται πιο πλούσια με τη μουσική και τη στρατιωτική
παράταξη. Όταν γίνει ο αγιασμός, ρίχνει ο παπάς το Σταυρό στο νερό, πραγματοποιώντας
έτσι τον Αγιασμό των Υδάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου